آخرین خبرهااجتماعیاستان هااسلایدرخبر داغ

اختصاصی/ چه کسی پاسخگوی اوضاع نابسامان بیمارستان دکتر پیروز لاهیجان است؟ ؛ آیا بیمارستان پیروز شان و اعتبار شرق گیلان خواهد بود؟

نتقال تجهیزات و دستگاههای فرسوده و نیم جان دو بیمارستان سیدالشهدا و ۲۲ آبان لاهیجان از یک سو و عدم اختصاص بودجه ای مناسب برای خرید تجهیزات به روز و در شان بیمارستان از سوی دیگر می تواند دلایلی کافی برای نارضایتی شهروندان لاهیجانی از این مرکز درمانی باشد!

بیمارستان پیروز

اختصاصی تدبیر شرق : “بیمارستان پیروز یکی از بیمارستان های مجهز و مهم استان گیلان و از نوع جنرال (عمومی) به شمار می رود که دارای درمانگاه، اورژانس، CCU و ICU، آزمایشگاه‌، اتاق عمل، جراحی، داخلی، زنان و زایمان و بخش کودکان و مراقبت ویژه است. “
“بیمارستان پیروز از بیمارستان های سطح سه محسوب می شود که با ساخت این بیمارستان، شهرستان لاهیجان به عنوان قطب درمانی شرق گیلان تبدیل شده است.” 
رضایی خلیق مدیر شبکه بهداشت و درمان شهرستان لاهیجان طی مصاحبه ای با خبرگزاری ایرنا در اسفندماه سال ۱۳۹۷ اظهارات فوق را ابراز داشت اما اکنون بیش از هفت ماه از افتتاح شتابزده بیمارستان پیروز شهرستان لاهیجان می گذرد و روند نارضایتی ها و نابسامانی ها در این بیمارستان سیر غیر عادی و صعودی را به خود دیده است!
بیمارستانی که به گفته مدیران شهرستان تاکنون ۶۰ میلیارد تومان هزینه در برداشته که ۵۴ میلیارد تومان آن صرف احداث آن شده و با توجه به قیمت های سرسام آور کالاها و تجهیزات و تکنولوژی پزشکی فقط به اندازه ۶ میلیارد تومان امکانات نو به خود دیده است بیمارستانی که میخواست روزی قطب درمانی شرق گیلان باشد و منطبق بر شاخص های درمانی به روز و مبتنی بر کارایی نوین ادوات پزشکی و درمانی چشم ها را به سوی خود خیره گرداند، هر چند در زمان خاص خود برخی مکاتبات از سوی ارگانهایی همچون فرمانداری جهت به تعویق انداختن راه اندازی آن تا حصول شرایط بهینه و کیفیت مطلوب و اعلام کم و کاستی های موجود به استاندار وقت و ریاست سازمان علوم پزشکی استان نیز مثمر ثمر واقع نشد !
انتقال تجهیزات و دستگاههای فرسوده و نیم جان دو بیمارستان سیدالشهدا و ۲۲ آبان لاهیجان از یک سو و عدم اختصاص بودجه ای مناسب برای خرید تجهیزات به روز و در شان بیمارستان از سوی دیگر می تواند دلایلی کافی برای نارضایتی شهروندان لاهیجانی از این مرکز درمانی باشد!
وجود زیرساخت های فنی و تخصصی به عنوان یکی از شاخص های توسعه بخش بهداشت و درمان یکی از عواملی است که در پیشبرد اهداف کلان بهبود رفاه اجتماعی و تامین نیازهای درمانی هرجامعه موثر و حائز اهمیت است حال آنکه بیمارستان پیروز لاهیجان از چشم انداز و افق های پیش بینی شده عقب مانده تا جایی که می خواست مرهمی برای آلام مردم باشد چه بسا بر دردهایشان افزود!
حال پس از گذشت هفت ماه از شروع به کار این بیمارستان، نقایص و کاستی های آن رنگ و بوی سوء مدیریتی نیز به خود گرفته است .همانطور که می دانیم  ارتقای مدیریت بیمارستان‌ها به افزایش رضایتمندی مردم از آنها می‌انجامد ‌.سیر تحولات در نظام سلامت به عنوان چالشی همه گیر و تعهد نظام سلامت در پاسخگویی مناسب و ارائه هر چه بهتر خدمات، برخوردی هوشمندانه را الزامی می‌کند و این برخورد بایستی با تحلیل صحیح از موضوعات مختلف و استفاده درست از منابع با روش‌های نوین مدیریتی موجبات ارتقاء و تکمیل وضع موجود و رضایت هر چه بیشتر گیرندگان خدمت را به نحو شایسته فراهم کند. حال آنکه انتظار می رود به فراخور شرایط ویژه و جایگاه خاص این بیمارستان در شرق گیلان ،ارتقاء مدیریت سازمانی و نظارت مستمر و پیگیر و حضور همه جانبه رییس بیمارستان در قامت یک مدیر نه یک پزشک و جلوگیری از دخالت غیر مسولانه برخی افراد در تمشیّت امور می تواند گام موثری در پیشبرد و تکامل فرایند مدیریتی واهداف سازمانی بیمارستان داشته و رضایتمندی شهروندان و بیماران را در پی داشته باشد .

مطالب پیشنهادی

یک دیدگاه

  1. مشکلاتِ بیمارستان پیروزلاهیجان،با تغیر رئیس بیمارستان، حل شدنی نیست.
    لازم است اراده ای معطوف به درست اندیشیدن و درست عمل کردن برای رفع مشکلات بیشمار بیمارستان پیروز بکار گرفته شود.
    هنگامیکه بمناسبت سفر رئیس جمهور محترم جناب آقای روحانی، تصمیم عجولانه و بدون هیچ برنامه ریزی دقیق ، انتقال بیمارستانِ جا افتاده و شناخته شده ۲۲آبان لاهیجان در منطقه ونیز بیمارستان سید الشهداء بازکیاگوراب از سوی مسئولین مربوطه، بدون هیچ نظرخواهی از صاجب نظران و حتی پزشکان و کادر اداری ودرمانی این دوبیمارستانِ پرسابقه، درست مثل اینکه یک خانواده بخواهد به منزل جدیدی کوچ نماید( تازه دراین مورد مدتها به برنامه ریزی و چگونگی انتقال به مکان جدید می پردازد) ناگهان بصورتِّ ” فُرس ماژور” هرچه که دم دستشان بود از پزشک تا پرستار و ماما وکادر درمانی و اداری را سوار کامیون ها ووسائط نقلیه می کنند ودر مقصد (بیمارستان پیروز ) بدون اینکه قبلا آماده سازی برای محتویات حمل شده باشد،پیاده می نمایند! حتی در اسباب کشی معمولی هم معمولا ابتداء اثاثیه مهم انتقال داده می شود ودیگر وسائل به تدریج منتقل می شوند وبه شکلی چشم گیر ، دکورایسون و چیدمان مربوطه صورت می گیرد.
    به اعتقاد اینجانب برای انتقال فعالترین و شناخته شده ترین بیمارستان شهر لاهیجان،یعنی بیمارستان ۲۲ آبان، لااقل چندین ماه کمیته وحتی کمیته های بررسی و برنامه ریزی برای انتقال آن، می بایست تشکیل می شد تا با ترتیب دادن جلسات متعدد برای چگونگی انتقال آن، مشکلات و مسائل مختلف را بررسی می نموند. چه بسا ممکن بود به این نتیجه برسند که بخش های مختلف بیمارستان را در فاصله ی زمانی مختلف انتقال بدهند. البته بهتر بود که ابتداء آنچه لازمه ی راه افتادن یک بخش یا واحد درمانی است را در بیمارستان پیروزآماده می کردند وسپس، ان بخش و واحد درمانی را انتقال می دادند، چه بسا دراین مورد هم مواجه با برخی نارسایی ها درانتقال آن بخش یا واحد درمانی می شدند و برای انتقال بخش یا واحد درمانی دیگر، آن نارسایی و مشکل را درنظر می گرفتند.
    جالب اینکه همزمان با انتقال بیمارستان ۲۲ آبان،به شرحی که داده شد، معلوم نیست چطور خودشان را راضی می کنند( درحقیقت جرات می کنند) که بخش های فعال بیمارستان معروف شیدالشهداء بازکیاگوراب را هم به بیمارستان پیروز منتقل کنند! اگر این کار انتقال با توصیفی که از چگونگی آن صورت گرفت ، کارِ درستی بود، هیچگاه از همان روز های اول انتقال این همه حرف و حدیث ها که روز و ساعتی نیست که از دهان مردم، مردم درد مند و محتاج به درمان، شنیده نشود. آری این نشان می دهد که کار از پایه ایراد داشت و سنگِ اولِ بنای انتقال این دوبیمارستان، کج نهاده شد ، که در این مورد ضرب المثلی هم درادبیات غنی زبان فارسی ما آمده است : ” سنگِ اول چون نهد معمارکج، تا ثریا می رود،دیوارکچ.
    حقیقت امر این است که سالیان درازی است که بسیاری از مدیران ومسئولین اموربرای کارها و برنامه های مختلف شان از دستورالعمل، که بهتر است گفته شود” سیستم ِ ” اول ، “راه انداختن ” و ، ” بعد جاانداختن”، با همه بد نتیجه دادن آن، بخوبی پیروی و عمل می کنند، متاسفانه تاکنون هیچ یک از چنین مدیران و مسئولان( درحقیقت نامدیران ونامسئولان) بخاطر چنین روش های بد امتحان پس داده شده وضرر بار، نه بخود آمدند و نه پاسخگوبودند وجالب اینکه از پاسخگونبودن شان هم هیج واهمه ای نداشته وندارند!
    آری در جریان انتقال بیماررستان های ۲۲آبان لاهیجان و سیدالشهداء بازکیاگوراب، کاملا از مدیریتِ : “اول راه انداختن ” و ” بعدا جا انداختن”، پیروی و استفاده شده است وچه زود نتیجه ی این نوع مدیریت حضرات برای همه روشن گشت، الا برای کسانی که دست به چنین کاری زدند!، جالب اینکه فکر می کنند با تغیر رئیس یک بیمارستان،مشکل شان، که درحقیقت مشکل مردم وبیماران نیازمند منطقه، حل خواهد شد!.
    بروز مشکلات برای چنین مدیریت ها، براثر عادت کردن به آنها، امری عادی می باشئ وآنها رنجی از آن نمی برند، ولی برای مردم وبخصوص بیماران نیازمند، نه تنها امری عادی نیست وآنها را با تمام وجود شان درک می کنند، بسی عذاب آوراست. دراین زمینه گفتنی ها بیشمار است ولی : در خانه، اگر کس است، یک حرف بس است.!
    اما در حال حاضرکه با حقیقت آشکار بیمارستان پیروز روبرو هستیم، چه می توانیم وچه باید بکنیم؟ دست روی دست بگذاریم وتماشا بکنیم؟! نه ….مشکلی نیست که آسان نشود، اولین کار انتخاب یک هیئت چند نفره و صاحب نظر دراین زمینه است که آنها با تشکیل جلسات فوری و متعدد به بررسی مسائل ومشکلات، که خوشبختانه از همان روز اول افتتاح بیمارستان پیروز هم برزبانها و هم در فضای مجازی به وفور دیده وشنیده می شود. مثلا گفته شده است خدمه ی بیمارستان اصلا به ارباب رجوع پاسخ نمی دهند ویا پاسخ سربالا می دهند….یکی می گفت به شدت تشنه بودم، پرسیدم آب برای خوردن کجاست پاسخم را ندادند و یکی از حاضرین مرا بطرف آب سرد کن راهنمایی نمود، پس از تلاش فراوان دیدم آب سرد کن کار نمی کند، از همان خدمه پرسیدم چرا اب سرکن کار نمی کند؟ گفت خراب است دیگه ، برو بیرون بیمارستان آب معدنی سرد بخر….وبسیاری چیز های عادی دیگر که حضرات منتظر هستند برای مردم وبیماران مراجعه کننده به بیمارستان پیروز،هم عادی شود و آنها به کسی پاسخگو نباشند. یکی می گفت برای یک داروی معمولی که باید بیمارستانی چون بیمارستان پیروز داشته باشد، ناچار شدم به داروخانه ی شهر مراجعه نمایم! اگر در مورد آب سرد کن و در مورد داروی تجویزشده ازسوی پزشک بیمارستان،مسئول مربوطه فورا مورد بازخواست قرار گیرد و حقیقتا هم عملی شود…..طبیعی است تکرار نخواهد شد. مهم این است که اراده ای معطوف به درست اندیشیدن و درست عمل کردن برای رفع مشکلات بیشمار بیمارستان پیروز به روایت هایی که شده است و می شود، بکار گرفته شود. به امید چنین رخداد خدا پسندانه و مردم خواهانه ای.
    دهم تیرماه سال ۱۳۹۸شمسی- لاهیجان- دکتر بهمن مشفقی.پزشک عمومی.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا