وقتی لاهیجان پایتخت گیلان می شود!

تدبیرشرق/ برای یک رشتی که سالها با شعار دنیا فقط رشت زندگی کرده، سخت است که اعتراف کند این روزها شهرش حال و روز خوشی ندارد و حالا نه تنها در سطح کشور، رشت شهر اولین ها نیست بلکه در همین استان هم از جهات بسیاری از شهرهایی چون لاهیجان جا مانده است.

رشت که روزگاری به واسطه حضور مردمان فرهیخته و مواهب خدادادی فراوان در بسیاری از موارد پیشتاز و نمونه بود حالا به لطف حضور مدیرانی که سالیان اخیر یادگارانی چون اختلاس و اختلاف و بی تفاوتی برای مردمان این شهر به یادگار گذاشته اند قافیه را باخته و در سراشیبی سقوط قرار گرفته است.

خیابان های پر از چاله چوله، ترافیک آزار دهنده و کمبود محسوس فضای سبز و درخت در سطح شهر تنها گوشه ای از میراثی است که مدیران سالیان اخیر برایمان به جا گذاشته اند.

زنگ انتخابات که نواخته می شود حتی گروهی از مدیران خاطی و یا بی تفاوت اسبق، با شعارهایی دلفریب خود را ناجی رود و جنگل و مردم معرفی می کنند و با نقاب دلسوزی چهره کریه دوران مدیریتی سیاه خود را حاشا می کنند. وقتی پای صحبت برخی از آنها بنشینیم از عدم حمایت دولت گرفته تا مشکلات اقتصادی جامعه و عدم تحقق بودجه را بهانه می کنند و آسمان و ریسمان را به هم می بافند تا از زیر بار مسئولیتشان شانه خالی کنند.

تحقق بودجه؛ کارنامه لاهیجان و آرزوی رشت!

اما در همین شرایط اقتصادی و در شرایط مشابه با رشت، نه در آن سوی دنیا و شهرهای اروپایی، بلکه در همین استان خودمان شهری چون لاهیجان را می بینیم که رفته رفته از هر حیث گوی سبقت را از رشت ربوده است.

بیراه نیست اگر امروزه لاهیجان را پایتخت گیلان بنامیم. در روزهایی که شهرداری رشت به زحمت صحبت از تحقق نیمی از بودجه پیش بینی شده می کند لاهیجان با برنامه ریزی صحیح و پیگیری مسئولانش بیش از صد در صد تحقق بودجه را رقم می زند.

نگاهی به رشد بودجه این شهر نشان می دهد که شهرداری لاهیجان در سال ۹۶ بودجه پیش بینی شده ۴۶ میلیارد تومانی خود را به میزان ۱۱۵ درصد تحقق بخشیده و در سال بعد با رشدی چشمگیر بودجه ۷۷ میلیارد تومانی را در دستور کار قرار می دهد و باز هم با تحقق ۱۰۴ درصدی آمار قابل اتکایی را به ثبت می رساند. اما شهردار لاهیجان به همین میزان نیز بسنده نمی کند و برای سال ۹۸ بودجه ۱۳۰ میلیارد تومانی را هدف قرار می دهد و به نظر می رسد در تحقق این بودجه پیش بینی شده نیز موفق باشد.

از بودجه دولتی برای ساماندهی رودخانه لاهیجان تا وضعیت اسفناک زرجوب و گوهررود

اگر نگاهی به منابع مهم درآمدی شهرداری لاهیجان در سال جاری بیندازیم از جمله نکات جالب توجه این است که علاوه بر ارزش افزوده و عوارض این بار بودجه دولتی ساماندهی رودخانه لاهیجان نیز به مبلغ ۱۵ میلیارد تومان برای سال ۹۸ دیده شده و ۱۵ میلیارد تومان نیز در بودجه سال آینده دیده خواهد شد؛ موضوعی که رشت به عنوان مرکز استان تا امروز در آن توفیقی نداشته است.

سالیان سال رودخانه های شهر رشت به حال خود رها می شود و بودجه ۱۵ میلیارد تومانی دولتی احیای زرجوب و گوهررود نیز همچون گوشت قربانی به چندین و چند تکه قسمت می شود و در نهایت هم خبری از احیای آن نیست اما لاهیجان برای ساماندهی رودخانه ای که به مراتب اوضاع بهتری نسبت به رودهای رشت دارد و تنها ۷ کیلومتر از آن نیاز به ساماندهی دارد موفق به دریافت بودجه ۳۰ میلیارد تومانی از محل منابع دولتی می شود.

تحقق بودجه بیش از صد در صد، اتفاقی است که جز در سایه اتحاد و همدلی مجموعه مدیریت شهری و همراهی شهروندان رخ نمی دهد و البته با توجه به روحیه مسعود کاظمی و سابقه کار شورایی که دارد چندان هم دور از ذهن نبوده است. در سمت مقابل ریشه یابی مشکلات شهری چون رشت در این زمینه پاسخ هایی چون عدم اعتماد و مشارکت مردم را در پی داشته باشد که در این صورت باید گفت رشت به عنوان مرکز گیلان یکی از مهم ترین ارکان توسعه شهری را از دست داده است.

از بازگشایی جزیره لاهیجان پس از ۲۲ سال تا رها شدن تالاب عینک رشت/ سلیقه و بی سلیقگی شاخص ترین وجه تمایز دو شهر

اما این تمام تفاوت های رشت و لاهیجان نیست. لاهیجان پس از ۲۲ سال شاهد بازگشایی جزیره این شهر است که به تنهایی می تواند گردشگران بسیاری را روانه این شهر کند اما رشت همچنان در حسرت احیای تالاب عینک به سر می برد و این موهبت الهی را به حال خود رها کرده است.

حتی اگر در مقیاس کوچک تر به مقایسه عملکرد مجموعه مدیریت شهری در دو شهر بپردازیم بد نیست نگاهی به محوطه و ساختمان های شهرداری های رشت و لاهیجان داشته باشیم. شهرداری رشت با هزینه ای هنگفت اقدام به ساخت ساختمانی در میدان گیل می کند که فارغ از حواشی آن، بنایی سرد و بی روح و سرشار از نازیبایی های بصری بنا می شود و همچنان داربست ها و رنگ آمیزی محوطه آن به عنوان ویترینی از بی سلیقگی مدیران شهری رشت خودنمایی می کند اما در لاهیجان با هزینه ای به مراتب کمتر ساختمان و محوطه ای زیبا فراهم شده است.

کیفیت اجرای پروژه ها تفاوت دیگری است که نمونه آن را می توان در آسفالت های دو شهر و سنگفرش های موجود جستجو کرد. سنگفرش های پیاده راه رشت با صرف هزینه های فراوان در مدت زمان کوتاهی پس از احداث با شکستگی ها و خرابی هایی همراه شد اما سنگفرش های حاشیه استخر لاهیجان با کیفیتی قابل قبول و تونلی از درختان فضایی فرح بخش و زیبا را مهیا ساخته است.

از ساختار اتاق شیشه ای لاهیجان تا هفت خان رستم ملاقات مدیران شهری رشت!

مساله دیگری که باید به آن اشاره کرد استمرار ملاقات مردمی شهرداری لاهیجان در روزهای سه شنبه هر هفته است که مدت ها است در شهرداری رشت به فراموشی سپرده شده است. از سوی دیگر اگر یک شهروند وارد ساختمان شهرداری لاهیجان شود ساختار اتاق های شیشه ای سبب می گردد تا ارباب رجوع به کارکنان و مدیران حوزه های مختلف دسترسی ساده تری داشته باشد اما در شهرداری رشت برای ملاقات با هریک از مدیران درب ها و اتاق های متعددی طراحی شده است که نشان از تفاوت نگاه مدیریتی حاکم بر این دو شهر دارد.

اگر کمی سختگیرانه تر به مقایسه دو شهر بپردازیم باید بگوییم حتی سرویس های بهداشتی دو شهر نیز قابل قیاس نیست. به عنوان مثال اگر تمام رشت را بگردید حتی یک سرویس بهداشتی در سطح سرویس بهداشتی حاشیه استخر لاهیجان پیدا نمی کنید که این مورد جز تاسف چاره دیگری را باقی نمی گذارد.

نگاهی به ورودی های دو شهر و المان های به کار رفته در سطح شهر بخش دیگری از موارد مغفول مانده در مدیریت شهری رشت را نمایان می سازد. البته بی شک نه رشت یک شبه به این حال و روز دچار شده و نه لاهیجان یک شبه ره صد ساله رفته است. تمام این موارد حاصل ادوار مختلف مدیریتی بوده که امروز به مردمان آن به ارث رسیده است. البته لاهیجان میراث دار خوبی بوده و راه توسعه را به سرعت ادامه می دهد و رشت همچنان در فصل سرد شعار و تقابل منجمد شده است.

از شعار زدگی در رشت تا عمل گرایی در مجموعه مدیریت شهری لاهیجان

رشت در سالهای اخیر در تلاش برای کسب عناوین متعدد بوده است. از شهر خلاق خوراک شناسی گرفته تا پایتخت کتاب و شهر اولین ها و شهر شب های روشن و شهر دوستدار کودک. اما در هیچ یک توفیق چشمگیری نداشته است. در این مدت لاهیجان بدون هیاهو به راه خود ادامه داده است و حالا به عنوان پایتخت چای ایران، شهر جشنواره ها و عروس گیلان شناخته می شود.

بر خلاف رشت که حتی شورای آن نیز ماه ها دچار تقابل و طیف بندی های داخلی بوده است لاهیجان اتحاد و همدلی را در دستور کار دارد و تمرکز مدیران شهری لاهیجان بر تقویت ارتباطات محلی، استانی و ملی است. این تفاوت ها به حدی است که رئیس جمهور نیز در سفر خود به گیلان، به جای مرکز استان راهی لاهیجان می شود و طی سخنانی این شهر را پایتخت چای ایران معرفی می کند و به عنوان نخستین دستاورد این سفر، خبر اختصاص ۳۰ میلیارد تومان اعتبار دولتی برای ساماندهی رودخانه لاهیجان رسانه ای می شود.

یکی دیگر از نکات قابل تامل پاسخگو بودن شهرداری لاهیجان و توجه ویژه به حوزه ارتباطات است که متاسفانه این مساله در شهرداری رشت با چالش های فراوان از جمله فعالیت جداگانه مجموعه روابط عمومی و مدیریت ارتباطات مواجه است.

رشت درگیر ۶ و ۵ شورا؛ لاهیجان در مسیر همدلی

در روزهایی که رشت ۱۰ ماه بلاتکلیفی برای انتخاب شهردار را پشت سر می گذارد و همچنان درگیر طیف بندی های ۵ و ۶ نفره است لاهیجان با شهردار و شورایی همدل همچنان به سوی توسعه پیش می رود تا ما همچنان در مرکز استان در حسرت روزهای خوش سالیان دور بمانیم و کاستی های پرشمار این شهر را مقابل دیدگان خود ببینیم.

بد نیست مدیران شهری رشت با خود بررسی کنند که چطور لاهیجان در همین استان، در همین وضعیت اقتصادی و با همین دولت چنین رو به توسعه و ترقی حرکت می کند و ما در موارد بسیاری در جا زده ایم. شاید در این صورت در نحوه رفتار و کنش های سیاسی خود تجدید نظر کنند و گامی به سوی اتحاد و همدلی برای توسعه شهرشان بردارند.

/گیل خبر