نگاه ویژه* -مهدی روحی : برف سنگینی در حال باریدن بود، ناصرالدین شاه هوس درشکه سواری به سرش زد. دستور داد اتاقک درشکه را برایش گرم کنند و منقل و وافور شاهی را هم در آن مهیا سازند، آنگاه در حالی که دو سوگلی اش در دو طرف او نشسته بودند، در اتاقک گرم و نرم درشکه، دستور حرکت داد. کمی که از تماشای برف و بوران بیرون و احساس گرمای مطبوع داخل کابین سرخوش شد، هوس بذله گویی به سرش زد و برای آنکه سوگلی هایش را بخنداند، با صدای بلند به پیرمرد درشکه چی که از شدت سرما می لرزید، گفت:«درشکه چی ! به سرما بگو ناصرالدین شاه «تره هم واست خرد‌نمی کنه!» .درشکه چی بیچاره سکوت کرد… اندکی بعد ناصرالدین شاه دوباره سرخوشانه فریاد زد: درشکه چی! به سرما گفتی؟درشکه چی که از سردی هوا نای حرف زدن نداشت، پاسخ داد: بله قربان گفتم! شاه پرسید، خب چی گفت؟درشکه چی نیز پاسخ داد گفت: با حضرت اجل همایونی کاری ندارم، اما پدر تو یکی رو درمی یارم».
تکرار تاریخ
حکایت ناصرالدین شاه و سرما و مرد درشکه چی امروزه در کشور ما به خوبی عینیت دارد . این حکایت، حکایت کسانى است که به زعم و پندار خود برای تحریم‌ها تره هم خرد نمی‌کنند و فقط مشغول نشان دادن خود برای اندکی رای هستند. پرچم آتش می‌زنند و کاغذ برجام پاره می‌کنند و همسو با آمریکا و اسراییل جامه کاسبی تحریم به تن می‌کنند. گویی که تمام تصمیمات بین المللی باید با اذن و هماهنگی آن‌ها تحقق پذیرد و ملت زیر خط فقر، همان درشکه چی‌اند که باید تمام سختی‌های تحریم را تحمل کنند تا منافع و مصالح این افراد به خوبی تامین شود. رفتار احساسی و افراطی تعداد محدودی از مجلس نشینان و برخی رسانه‌های خودشیفته مخالف برجام در تایید سناریوی از پیش تعیین شده برخی سرمایه داران یهودی و اسراییلی است که ترامپ در دوران انتخاباتی اش به آن‌ها مدیون است و امروزه بخش اعظمی از اقتصاد و نظام سرمایه‌داری ایالات متحده آمریکا را در برگرفته است تا رییس‌جمهور آمریکا در صدد تامین منافع این افراد و پیشبرد سیاست‌های سلطه جویانه خویش در خاورمیانه نه تنها به یک توافق بین المللی پشت کند بلکه پوزخندی نیز به شرکای اروپایی اش داشته باشد .
منافع چه می‌شود؟!
جالب اینجاست که رفتار کاسبان تحریم در داخل کشورو تعداد محدود نمایندگان مجلس مخالف برجام نیز موید و همسو با تامین منافع مالی و منطقه ای این سرمایه گذاران یهودی حامی دولت ترامپ بوده تا بدون توجه به مصالح ملی کشور و نادیده گرفتن وحدت و انسجام ملی در برابر تحریم‌ها نمک بر زخم مشکلات مردم بپاشند و با سیاسی کاری و رفتارهای نمایشی به تضییع حقوق و اموال مردم بپردازند. همان‌گونه که در موضوع فاجعه منا و مسائل آن چنینی حاشیه‌سازی‌ها و اقدامات خلاف عرف بازی را به نفع دشمن به پایان برد در این موضوع نیز اقدامات غیرمسئولانه فضای منفی علیه ترامپ را به سمت ایران بازگرداند و رسانه‌های غربی به جای زیر سوال بردن خیانت ترامپ به موضوع آتش‌بازی در مجلس ایران پرداختند.
هزینه از جیب مردم
از آنجایی که هزینه برگزاری یک دقیقه جلسه علنی مجلس۲۲میلیون و۲۵۰ هزارتومان وهر یک ساعت یک میلیاردو۳۳۵ میلیون تومان است(طبق برآورد سال ۹۵ )برخی نمایندگان دست‌کم ۱۰ دقیقه مشغول آتش زدن پرچم آمریکاوبرجام بودند که با یک حساب سر انگشتی در طول یک سال با وقوع اتفاقات مشابه چه هزینه ای از جیب بیت المال صرف اینگونه رفتارهای احساسی و افراطی خواهد شد!
ضربه‌های بی‌اساس
دیپلماسی دولت برای تحقق برجام دارای چارچوب عقلانی و دمکراتیک و بر پایه مذاکره برد – برد برنامه‌ریزی شده بود هر چند منافع ملی برای دولتمردان در اولویت است اما پای میز مذاکره باید همه جانبه و عاقلانه نگریست و اینگونه بود که برجام تحقق پیدا کرد. حال بعید به نظر می رسد با وجود این پشتوانه عقلانی، هوش و ذکاوت دیپلمات‌های ایرانی اینگونه رفتارهای بی اساس و فاقد وجاهت قانونی بخواهد در تحکیم و آینده برجام موثر واقع شود
*منتشر شده در روزنامه قانون /شنبه ۲۲ اردیبهشت
